www.blooders.fora.pl

zagubionyanioł

Stello, wg niektórych katechetów Adam i Ewa są jedynie symbolami. Ja wierzę w stworzenie świata w 7 'dni'. Otóż Biblię należy traktować symbolicznie. Teorię ewolucji i tą chrześcijańską da się wtedy pogodzić.
Pozwolę sobie tu zacytować pewną panią z pewnej strony.

"Wspomniane przeze mnie wyżej dni trzeba traktować nie dosłownie, jako dni, lecz jako pewien długi okres czasu. Jako ery, okresy, etapy. Wówczas uda się pogodzić fakty naukowe z przekazem biblijnym.
Jak? Proste: 1 dzień - powstanie światłości. A co charakteryzuje naukowy wielki wybuch? Światłość, jasność, gorąco! Ale słowo "dzień" trzeba potraktować symbolicznie. Dalej: 2 dzień - Stworzenie planety i kosmosu. Według nauki: Utworzenie się skupisk materii, czyli planet i przestrzeni kosmicznej. 3 dzień - ląd i morze. W obu przypadkach. I znowu powtórzę: dni symbolicznie! 4 dzień, 5, 6 - tak samo. 7 dnia - udoskonalenie.
Na tym już zakończę ten aspekt porównywań. Teza o tym, że można naukę pogodzić z religią, została udowodniona. A Biblia traktowana symbolicznie jest o wiele bardziej zrozumiała, prawda? "
Więc chyba widzisz (widzicie) jak to jest. Wg mnie tak samo jest z Adamem i Ewą, to tylko symbole.

Stella

Mniej więcej o to mi chodziło, tak wiem, nie umiem pisać jasno, a co do Adama i Ewy, do czego oni mają być przenośnią?

zagubionyanioł

Historia Adama i Ewy jest alegorią stworzoną po to, by prości ludzie sprzed 1000-1500 lat mogli sobie to wyobrazić. Takie jest oficjalne stanowisko KK.

Nocny Wampir

No ktoś pierwszy się musiał zacząć rozmnażać, prawda? Very Happy

Barlog, dzięki za wyjaśnienie dotyczące Akashy Wink

Parker

tylko Świadkowie Jehowy czytają Biblię dosłownie. i nie mówcie mi tu o zakłamanych katechetach, bo tacy pewnie wzięli śluby kapłańskie dlatego, że to dobry zawód, a nie z powołania... i nie drażnijcie mnie, jeśli chodzi o tematy wiary. każdy tu ma inną i nie zagłębiajmy się w to.
ostatnio w "Gościu niedzielnym" był wywiad z Anne Rice. zdziwiłam się, ale przeczytałam. jest wierząca, jej mąż nie, a pomimo to wziął z nią ślub kościelny (to dopiero dowód miłości ponad wszystko!). no i mówiła jeszcze w tym wywiadzie o jej wampirach... może kiedyś napiszę cały tekst, teraz nie mam tego numeru przy sobie Smile

Stella

przpisz, ja tam z chcia poczytam...

Parker

ok, ale nie dziś. kiedyś tam znajdę Smile

Nocny Wampir

Ja również się piszę na ten tekst Smile

Parker

2008-12-29
Pożegnanie z wampirem
Edward Kabiesz

Ponad 75 milionów jej mrocznych powieści o wampirach i czarownicach. Ekranizacja „Wywiadu z wampirem” okazała się filmowym hitem. Fani tego gatunku wyczekiwali z utęsknieniem na każ-dy nowy tytuł napisany przez Anne Rice, nazywaną Królową Wampirów.

Dlatego całkowitym zaskoczeniem był fakt, że po dłuższej przerwie zamiast kolejnego tomu wampirycznego cyklu Anne Rice wydała w 2005 roku powieść „Chrystus Pan. Wyjście z Egiptu”. Opowiada w niej o dzieciństwie Jezusa, który wraz z rodzicami wyrusza z Egiptu do Nazaretu. W rozmowie dla „Christianity Today” pisarka stwierdziła, że to najważniejsza książka w jej życiu. „Jezus żył naprawdę. Czynił cuda. Jest Synem Boga!” – mówiła.

Spadanie
Rice wychowywała się w rodzinie katolickiej, chciała nawet kiedyś zostać zakonnicą. W liceum zaczęła interesować się filozofią egzystencjalną. Przed ukończeniem liceum, mając 15 lat, przestała wierzyć w Boga. „Straciłam wiarę w naprawdę tragicznych dla mnie okolicznościach. I nigdy tak naprawdę nie byłam szczęśliwa, dopóki po 38 latach do nie wróciłam do Kościoła” – powiedziała Anna Rice w wywiadzie dla radia NRO. W 1961 roku wyszła za mąż. Jeszcze na studiach zaczęła pisać opowiadania, najczęściej do szuflady. Wstrząsem dla niej była śmierć chorej na białaczkę sześcioletniej córki. Wraz z mężem zaczęli nadużywać alkoholu. Terapią okazała się twórczość. W 1976 roku ukazała się jej pierwsza powieść „Wywiad z wampirem”, która odniosła ogromny komercyjny sukces. Ekranizacja powieści także okazała się hitem. Dwie kolejne odmiennie tematycznie książki nie powtórzyły sukcesu „Wywiadu z wampirem”. Rice zaczęła więc pisać powieści erotyczne wydawane początkowo pod pseudonimem. Do świata wampirów wróciła w 1985 roku wydając powieść „Wampir Lestat”, a później pojawiały się kolejne książki w „wampirzych” cyklach powieściowych.

Powieści z kompasem
W opublikowanym w 2007 roku na autorskiej stronie internetowej eseju „ O naturze mojej wcześniejszej twórczości” pisarka broniła swoich wampirycznych powieści. Osadziła je w tradycji kultury zachodniej, a dokładniej tradycji „mrocznej fikcji’”, do której jej zdaniem należą najbardziej cenione pozycje religijne, jak chociażby „Piekło” Dantego, „Raj utracony” Miltona i wiele innych. „Moje powieści o wampirach, jak również inne, które napisałam, są próbą stworzenia historii mocno oddziałującej na czytelnika. Każda z tych powieści zawiera w sobie silny moralny kompas. Zło nie jest gloryfikowane w żadnej z tych utworów, wręcz przeciwnie, ich tematem jest nieustanna walka ze złem” – wypowiada się na temat swoich książek. Rice zdaje sobie jednak sprawę, że intencje autora nie zawsze chodzą w parze z tym, jak odbierają je czytelnicy. „Gdybym miała jeszcze raz wszystko napisać, nie użyłabym słowa wampir…” – zaznacza. „W 1976 roku wydawało mi się, że wampir był doskonałą metaforą dla wygnańca, który jest w każdym z nas, dla kogoś, kto zagubił się w świecie pozornie pozbawionym Boga” – pisze Rice. Dodaje jednak, że nie zachęca chrześcijańskiego czytelnika do lektury wcześniejszych powieści i od tej pory będzie pisać jedynie dla Chrystusa.

Wezwana z mroku
W roku 1998 pisarka zdała sobie sprawę, że sama nie znajdzie odpowiedzi na nurtujące ją zagadnienia egzystencjalne. „Gdziekolwiek się zwróciłam, zaczęłam dostrzegać znaki Boga i jego miłości” – mówiła w jednym z wywiadów. Odczuwała ogromną potrzebę przystąpienia do Komunii św. Poszła do księdza i wyspowiadała się. Spowiedź trwała całe dwie godziny. Mąż pisarki, Stan Rice, był do śmierci w 2002 roku zadeklarowanym ateistą. Mimo tego po nawróceniu Anny wzięli ślub kościelny w parafii w Nowym Orleanie, do której należała jeszcze jako dziecko. Przeżyli razem 41 lat. W czasie choroby męża zaczęła pracować nad swoją pierwszą powieścią o Jezusie. W październiku w amerykańskich księgarniach pojawiła się najnowsza książka Ann Rice „Wezwana z mroku”. Ta autobiograficzna opowieść spotkała się z ogromnym zainteresowaniem czytelników. Jest świadectwem długiej duchowej podróży i transformacji, jaką przeżyła Królowa Wampirów, szukając Boga.

Nocny Wampir

Hmm, nie wiedziałam, że Anne Rice przeszła aż taką drogę w kierunku nawrócenia... Ciekawy tekst. Ostatnie zdanie tego fragmentu "Powieści z kompasem" nie wróży dobrze dla fanów Kronik Sad

I szkoda, że się wypiera powiązań z wampirami. Jej nawrócenie jest okropnie skrajne, ale czyjejś wiary krytykować się nie powinno, więc na tym stwierdzeniu skończę.

zagubionyanioł

Ciekawy artykuł Smile

Ja kiedys czytalam cos ciekawego o wampirach w "Faktor X" (stara gazeta -doslownie dwutygodnik o podtytule: "Twoje archiwum niewyjaśnionych zjawisk i zdarzeń" ^^) mam gdzies chyba tą gazete Smile

A nawet z 50 Smile

Parker · Wysłany: Czw 19:38, 05 Mar 2009 Temat postu:

dawaj tu natychmiast!
ja Rice rozumiem, bo chciała przedstawić wampiry tak, a ludzie odebrali to zupełnie inaczej... to tak, jakby ktoś chciał napisać książkę o śmierci a potem ludzie by ją czytali dzieciom na dobranoc i sądzili, że to świetna bajka. no też bym się wkurzyła ^^

Nocny Wampir · Wysłany: Czw 23:16, 05 Mar 2009 Temat postu:

Ona chciała przedstawić pewne ludzkie oblicze. Przecież w samym tekście pisze, żę gdyby miała to pisać jeszcze raz nie użyła by słowa wampir. I to mnie właśnie zirytowało.

zagubionyanioł · Wysłany: Pią 18:32, 06 Mar 2009 Temat postu:

Nocny Wampir · Wysłany: Pią 22:07, 06 Mar 2009 Temat postu:

Chyba coś się zanosi na porządek na tym forum Wink