www.blooders.fora.pl

simiento · Gość

witam,
bywa ktoś jeszcze na tym forum? Smile

Jean

Ja bywam, aczkolwiek chyba tylko ja. Razz

Barlog Metallium

Ja czasami przechodze. ^^

Kate

Pisane 2 lata temu, miało być więcej części ,ale nie miałam weny od tamtego czasu. Dość kiepskie żeby się wyśmiewać xd o wilczycy (faza na rpg):

Biała kulka została "wypchnięta" z łona matki. Nie mogła otworzyć oczu przez dobre dwadzieścia minut dla niej było zbyt jasno. Kiedy wreszcie ujrzała świat klasnęła łapkami i roześmiała się patrząc na rodzicielkę. Jej matka była przepiękna podobna do niej ale tysiąc razy piękniejsza. Wilczyca wtuliła młode do swej piersi. Wtem kuleczka odwróciła główkę w drugą stronę i ujrzała białego cieple uśmiechającego się wilka. Odwzajemniła uśmiech i ponownie wtuliła się w gładkie futro matki. Przesiąknięta zapachem fiołków podała ją wilkowi. Wziął małą a jego usta zaczęły powoli się poruszać. Minęła chwila nim malutka zrozumiała sęs słów.
-Jak ją nazwiemy?
Przepiękna rodzicielka spojrzała swoimi błękitnymi oczami na nią.
-Tiffany Shelly Espérer...-powiedziała swoim głosem przypominającym śpiew słowika.
-Bo to nasza jedyna nadzieja na nowe pokolenie...-usłyszała i zamknęła oczy ziewając.
Minął rok, Tiffany miała wielu przyjaciół. Jej matka miała wydać na świat drugie dziecko. Nadszedł ten dzień. Nastolatka była przy wszystkim i bacznie się przygladała. Kiedy pojawiła się jasno niebieska kulka lekarz zamiast podać ją matce czy ojcu podał ją jej. Była prześliczna...wyglądała jak anioł, jej uśmiech był kojący. Z trudem przyszło bohaterce powstrzymanie się od przytulenia miękkiego ciałka.
-Nazwij ją...-powiedział ojciec.
Tiffany spojrzała na matkę znacząco a ta tylko pokiwała głową.
-Mary Alice Espérer...-powiedziała i uśmiechnęła się do siostry.
Minęło osiem miesięcy w tym wieku Alice bo przyjęła drugie imię stała się nastolatką. Potrafiła zmieniać postać. To była lwem,psem,skowronkiem a to kotem. I właśnie postać kota najbardziej jej się spodobała. Uciekła z domu. Ojciec szukał jej wraz z watahą lecz nie znaleziono jej. Matka pogrążona w depresji nie wychodziła z jaskini. Starsza siostra odizolowała się od rówieśników i zaczęła tworzyć swój świat do którego nikt nie miał wstępu. Nikt po za nią.

Teraz wiem dlaczego nie którzy mnie wyśmiewali mówiąc że PISAŁAM gejowsko xD Miałam wtedy 10 lat więc proszę rać to pod uwagę. Ta mówiące wilki xd Ale takie to jest wilcze rpg ^^"

Parker

jak dla mnie- oryginalne! tego trzeba światu Wink

a nawet dziecinne pomysły można `udoroślić` Wink

ostatnio mam fazę na krótkie opowiadania pozbawione najmniejszego sensu, pisane pod wpływem muzyki.
to było pisane pod wpływem Rammstein -`Te Quiero Puta` - uwielbiam ten utwór <3
i przepraszam za błędy stylistyczne Wink

Wokół gra muzyka. Szybka muzyka. Pary tańczą. On z nią, na środku parkietu. Ubrani elegancko, on na czarno z czerwonym krawatem, ona w czerwoną suknię i czarne dodatki. Jej usta i policzki w kolorze sukni, a włosy powiewają dookoła i opadają na ramiona, z czasem otulając i jego. Wirują oboje, zapamiętani w tańcu. Namiętność kipi z nick jak z wulkanu. W jego oczach można dostrzec ogień. Szepce jej do ucha `Te quiero`. Taniec zamykają gorącym i ostrym, a zarazem delikatnym pocałunkiem. Teraz ich usta zaczynają swój taniec. ie przejmując się niczym ani nikim dookoła obdarzają się miłością. On wyciąga czerwoną różę. Krwistoczerwoną. Niesieni uczuciem wychodzą na taras, gdzie płonie czerwone, zachodzące słońce. Słychać szum fal rozbijających się o brzeg. Ona chce zapamiętać tę chwilę do końca życia. Jego niebieskie oczy, jak płonący lód, gorące usta, zapach jakby wanilii, irysów, cytryny i kakaowca. Kładą się na zimnej podłodze. Znad morza wieje lekka bryza. Jej usta i włosy tak miękkie, jej skóra tak delikatna. Oboje nie chcą tracić tej chwili. W końcu zasypiają razem. Budzi ich ćwierkanie porannych ptaków i łagodne promienie sierpniowego słońca. Po wczorajszym ogniu został żar, który teraz rozpalił ich serca.

to tylko złożone myśli i uczucia, więc nic nadzwyczajnego.

Nocny Wampir

Parker, to jest całkiem dobre. Przy wykorzystaniu jako część jakiejś większej całości, jako fragment jakiegoś dłuższego tekstu. Bo samo to się nie nadaje na opowiadanie, raczej lepiej było przerobić na wiersz. Ale jeśli uznać to jako fragment, naprawdę całkiem niezłe.

Parker

szczerze mówiąc powoli opisuję do tego historię... a poza tym to jest troszkę jakby na faktach xD

Nocny Wampir

No to czekamy na wynik procesu twórczego Wink

Parker

myślę że on będzie trwał raczej długo... przynajmniej przez ten rok, jak nie do końca mojej edukacji w lo ;]

Nocny Wampir

Poczekamy, przecież przed nami cała wieczność Wink